انواع سیستم اعلان حریق و معرفی اجزای آنها

جهت افزایش ضریب ایمنی ساختمان ها و مجتمع ها، استفاده از انواع سیستم اعلان حریق ضروری است. در این سیستم ها تجهیزات مختلفی به کار رفته است که از مهمترین آن ها می توان به دتکتور اشاره کرد. دتکتور در صورت تشخیص دود، حرارت، شعله و یا گاز، قادر است تا سیستم های اعلام حریق را فعال کرده و سپس این سیستم ها با فعال کردن آژیرهای هشدار، افراد را بروز آتش سوزی مطلع می کنند. در صورتی که انواع سیستم اعلام حریق به خوبی طراحی، اجرا و پیادی سازی شده باشد، می تواند از بروز آسیب های جانی و مالی فراوانی جلوگیری کند.

معرفی انواع سیستم های اعلام حریق

حضور سیستم های اعلام حریق که در هر ساختمان و یا مجتمعی اعم از اداری، مسکونی و یا تجاری الزامی است. این سیستم ها با تشخیص به موقع آتش سوزی، می توانند از آسیب رسیدن به افراد و اماکن مختلف جلوگیری کنند. به همین دلیل نیاز است تا با شناخت انواع سیستم اعلام حریق، نسبت به اجرای یکی از آن ها اقدام کرد. از مهمترین این سیستم ها می توان به سیستم های آدرس پذیر، متعارف و بدون سیم یا وایرلس اشاره کرد. البته باید اشاره کرد که هر کدام از این سیستم ها، خود به دو دسته خودکار و دستی تقسیم می شوند.

 

 

منظور از سیستم اعلام حریق دستی آن است که برای فعال کردن سیستم، نیاز است تا شستی موجود فشار داده شود. بدین صورت این مدل از سیستم ها همواره به افرادی نیاز دارند تا در مکان حضور داشته و در صورت بروز آتش سوزی، شستی را جهت فعال شدن سیستم های اعلام حریق، فشار دهند. حال آن که سیستم های خودکار، دیگر نیازی به حضور انسان نبوده و با شناسایی نشانه های آتش سوزی، فعال خواهند شد.

سیستم های اعلام حریق خودکار، در یکی از دو دسته آدرس پذیر و غیرآدرس پذیر قرار می گیرند. در مدل آدرس پذیر، این سیستم ها قادر هستند تا در کنار هشدار آتش سوزی، محل دقیق آن را هم تشخیص دهند. سیستم های غیرآدرس پذیر از چند دتکتور تشکیل شده است که آن ها را به یک دیگر متصل کرده و سپس به تابلو مرکزی وصل می کنند.

مدل های مختلف آشکارساز به کار رفته در سیستم های اعلام حریق

منظور از آشکارسازها که جزئی از تجهیزات آتش نشانی محسوب می شوند، حسگرهایی هستند که قادراند تا بروز آتش سوزی را تشکیل دهند. انواع سیستم اعلام حریق بسته به نوع آشکارسازها، متفاوت خواهد بود. از معمول ترین آشکارسازهایی که در سیستم های اعلام حریق استفاده می شود، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• آشکارسازهای دودی

در این مدل از سیستم های اعلام حریق از دتکتورهای دودی استفاده شده است. این دتکتورها به دود در محیط حساس بوده و در صورتی که جای نشت دود را احساس کند، سیستم را فعال خواهد کرد. این مدل از دتکتورها، خود به دو دسته دتکتورهای نوری و یونیزاسیون تقسیم می شوند. دتکتورهای نوری برای تشخیص دود، یک سری علائم نوری را به محیط ارسال کرده و بسته به تغییر علائم برگشتی با علائم ارسال شده، وجود آتش را تشخیص می دهند. در مدل دتکتورهای یونیزاسیون در خود صفحات الکترود نزدیک به هم دارند. در صورتی که غلظت هوای محیط تغییر پیدا کند، این الکترودها، آن را به آتش تعبیر کرده و سیستم اعلام حریق را فعال می کنند. از دتکتورهای مهم در این زمینه می توان به دتکتور دودی فتوالکتریک اشاره کرد.

• آشکارسازهای حرارتی

یکی دیگر از دتکتورهای موجود در انواع سیستم اعلام حریق، دتکتورهای حرارتی هستند. همانطور که از نام آن ها نیز پیدا است، آن ها به کمک حرارت می توانند وجود آتش را تشخیص دهند. درون این دتکتورها از یک سری حسگرهایی استافده شده که مواد و متریال متفاوت چسبیده به هم دارند. در صورتی که این مواد گرم و یا سرد شوند، جهت خم شدن آن ها تغییر کرده و بدین صورت جریانی ایجاد می شود. سپس از جریان برای تشخیص بروز آتش سوزی استفاده می کند. البته در مدل های جدیدتر از دماسنج استفاده شده تا دقت اندازه گیری، افزایش پیدا کند.

• آشکارسازهای ترکیبی

در برخی از انواع سیستم اعلام حریق، جهت افزایش اطمینان، از دتکتورهای دودی و حرارتی به صورت ترکیبی استفاده شده است. قابلیتی که چنین دتکتورهایی دارند، این است که می توان وضعیت آن ها را بسته به حساسیت نسبت به محل آتش سوزی و یا اعلام های اشتباه روی گزینه و/یا قرار داد. بدین صورت اگر گزینه “و” را انتخاب کنید، سیستم دقت بیشتری داشته اما ممکن است با تاخیر بیشتری پاسخگو باشد. با انتخاب گزینه “یا” سیستم سریع تر عمل کرده اما ضریب اشتباه آن افزایش پیدا می کند.

قسمت های مختلف انواع سیستم اعلام حریق

سیستم های اعلام حریق از بخش های مختلفی تشکیل شده اند. هر کدام از این بخش ها وظایف خاص خودشان را به عهده دارند. برخی از این قسمت ها عبارت اند از:

• سامانه مرکزی

وظیفه اصلی سامانه مرکزی در انواع سیستم اعلام حریق، تجزیه و تحلیل آشکارسازها است. بدین صورت زمانی که یک آشکارساز هشداری را ارسال می کند، می توان به کمک سامانه مرکزی، عملیات بازبینی را انجام داد. برای اجرای چنین عملیاتی به نیروی انسانی و صفحه کلید احتیاج خواهد بود. همچنین به کمک سامانه مرکزی، می توان نوع خروجی آژیر را هم انتخاب کرد.

• خروجی

منظور از خروجی، اعمالی است که پس از تشخیص آتش سوزی توسط انواع سیستم های اعلام حریق، پیاده سازی می شود. از انواع خروجی های رایج در سیستم های اعلام حریق می توان به موارد زیر اشاره کرد: روشن شدن تابلوهای خروج اضطراری، تماس با اداره آتش نشانی، فعال سازی سیستم اطفاء حریق، روشن شدن آژیرهای هشدار، قفل شدن و یا باز شدن درب های به خصوص و …

• سیم کشی

در صورتی که قصد سیم کشی انواع سیستم های اعلام حریق را داشته باشید، می توانید از دو روش حلقه ای و یا ستاره ای استفاده کنید. روش حلقه ای بیشتر در زمان های گذشته، هنگامی که هنوز سیستم های اعلام حریق آدرس پذیر به بازار عرضه نشده بودند، مورد استفاده قرار می گیرفت. در این روش، سیم ها به صورت حلقه ای قرار گرفته و از آشکارسازی به آشکارساز دیگر متصل می شدند. تغییرات بعدی در سیم کشی ها بدین صورت بود که هر آشکارسازی در محل خاص خود، با یک سیم مجزا به سیستم مرکزی متصل می شد. اما رفته رفته باز هم همان سیم کشی حلقه ای رواج پیدا کرد.

خرید سیستم اعلان حریق

برای خرید انواع تجهیزات اطفا حریق و سیتم های اعلان حریق می توانید از طریق راه های ارتباطی زیر با ما در تماس باشید:

۰۲۱-۴۰۶۶۲۴۸۲              ۰۲۱-۴۰۶۶۴۴۱۸

۰۹۱۹۸۵۸۲۴۸۴               ۰۹۱۹۰۹۰۰۹۱۴

ایمیل  info@azhmanfire.ir